"¿POR QUE NOS CONDENAN?". NARCISO ABALO, CARTAS Ó DIRECTOR (LVDG):

"Debo confesar que son culpable. Culpable de se me ocorrer golpear coas mans unha pelota cando era un cativo. Alá polo 1988, nun país ofuscado polo balompé e nunha vila mariñeira de tradición remeira, Cabo de Cruz (Boiro), xunto cos compañeiros da escola, comecei a xogar a voleibol. Foron moitos anos de lembranzas, vitorias e derrotas. Un día tocou emigrar, eran malos tempos. Repartímonos polos demais clubs da comarca. Moitos quedaron no camiño. Os máis afortunados puidemos voltar á casa. Desafiando o dito de que ninguén é profeta na súa terra, logramos facernos con dúas ligas consecutivas en 1ª división nacional. Nos máis de 30 anos non lembro maior ledicia, bágoas incluídas, que dúas tardes en terras leonesas e burgalesas. Un iceberg que segue medrando. Ascensos a ligas autonómicas nas categorías inferiores, xogadores convocados coas selecións galegas (medallas incluídas)... ducias de xogadores e centos de socios. Suficiente condena cumplimos xa entregándonos en corpo e alma a un deporte minoritario. E nestes momentos difíciles, voltamos a mirada atrás á espera de ter que emigrar outra vez. Desta volta non pedimos diñeiro, a crise o levou todo, tampouco recoñecemento, a tiranía do mal chamado deporte rei encárgase de arrebatárnolo, só pedimos que nos reabran as instalacións deportivas municipais. Por favor, déixennos xogar" 

La Voz de Galicia publicou a carta que lles enviou Narciso Abalo (abaixo á dereita na imaxe)